Τον γέροντα καλόν πατέρα μου,
τον αγαπώντα με το ίδιο πάντα·
τον γέροντα καλόν πατέρα μου θρηνώ
που πέθανε προχθές, ολίγο πριν χαράξει.

Ιησού Χριστέ, τα παραγγέλματα
της ιεροτάτης εκκλησίας σου να τηρώ
εις κάθε πράξιν μου, εις κάθε λόγον,
εις κάθε σκέψι είν' η προσπάθεια μου
η καθημερινή. Κι όσους σε αρνούνται
τους αποστρέφομαι.-- Αλλά τώρα θρηνώ·
οδύρομαι, Χριστέ, για τον πατέρα μου
μ' όλο που ήτανε -- φρικτόν ειπείν --
στο επικατάρατον Σεράπιον ιερεύς.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1926)

My dear old father,
who always loved me the same;
my dear old father I lament
who died the day before yesterday, just before dawn.

Jesus Christ, it is my daily effort
to observe the precepts
of Thy most holy church in all my acts,
in all words, in all thoughts.
And all those who renounce Thee
I shun.-- But now I lament;
I bewail, Christ, for my father
although he was -- a horrible thing to say --
a priest at the accursed Serapeum.

Constantine P. Cavafy (1926)