Μνημόσυνο
Μνημόνιο μνημόσυνο θα γίνει, για της Ελλάδος άδοξη ταφή, ύπουλων δανειστών βέβηλα χέρια σκάψαν το λάκκο μέσα για να μπει!
Διπλόφαρδο τον άνοιξαν σε βάθος, για να χωρέσει και τις δυο μαζί, Ελλάδος ιστορία και Πατρίδα, που ξέπεσε την ύστατη στιγμή!
Την δέσαν χεροπόδαρα σα δούλα, σαν πρόστυχη παιδούλα, ποταπή, και μέσα την πετάξανε στον τάφο, την σκέπασαν με βια κι ημιθανή!
Οι σύμμαχοι ξεχάσαν τις θυσίες και δόξες της Ελλάδος παλαιές, Χριστιανικής της πίστεως το χρέος, τις νίκες στης Ηπείρου τις κορφές.
Την έμαθαν με δανεικά να τρώει, να ντύνεται, να παίζει και να ζει, στο τέλος την παράτησαν μονάχη, το βάρος της δεν βάσταξαν μαζί.
Μνημόνια της βάλανε στον ώμο, σαν τη θηλιά σ’ ενός φονιά λαιμό, γελάσαν με τον πόνο της και παίξαν παιχνίδι ποταπό, βαρβαρικό!
Αγκομαχάει σα μούλα φορτωμένη, βαρύ φορτίο στην ανηφοριά, με δάκρυα πορεύεται, φωνάζει, να χαλαρώσουν λίγο τα λουριά!
Διάσπαρτης Ελλάδος οι δυνάμεις, αν ήταν δυνατόν να συνδεθούν, μπορούσαν λύση στης Πατρίδας δράμα με σύνεση και τόλμη να την βρουν
Σκυφτές οι κεφαλές, λυγάν τα πόδια, τα πνεύματα προσέχουνε να δουν ανατολή του λυτρωμού τη νέα, για σε Ζαλόγγου το χορό να μπουν! X. K. E.