>> HEC Home Page >> HEC Projects >> Martyries - Recollections >> >>Vice Admiral Dr. Stylianos Politis
//
Ypatia, Paraschos Kevgas widow, Anna Zymari, wife of Athanasios Pateas,
Priest Konstantinos Zymaris, Argyro wife of Nikolaos Aloupis, Maria – Priestess,
daughter of Paraschos Kevgas and Eftyxia (died at a young age).
A Recollection from Asia Minor
Zymari’s (meaning dough in Greek) family was of Chian origins. Due to trading activities, they probably immigrated to Krini (Tsemsme) in Asia Minor, which is exactly opposite of Chios Island, in the 18th century. Judging by their surname they were initially flour traders.
Priest Konstantinos Zymaris (Papa-Konstantis) was born in 1868 in Krini and he was officiating at the St. Charalampos church, which still exists but has been transformed into a “cultural centre”. His father, Theodoros, was also a priest.
At the eve of the Minor Asia ravage, the Bishop of Krini (who was Kallinikos Lambrinides), gathered his Priests and ordered them not to flee but stay and support their flock. Papa-Konstantis abided by the Bishop’s order, but he first helped his two daughters, Anna and Argyro, to get away. He had four children; his eldest son who was studying Medicine in Paris had died of influenza and his other daughter, Eftyxia, had also died of unknown reasons.
Papa-Konstantis had his two daughters embark on a boat one evening. To avoid rape and death, they took refuge in Chios Island. Cruelties had already begun in Minor Asia. Once the Turks, who until then were good neighbours with the Greeks and were all living harmonically, were ordered to “slaughter the giaours”, they changed their attitude and resorted to looting, slaughtering and raping. Whenever they came across a pregnant woman they tore apart her tummy and killed the unborn baby. Anna was then around 20 years old and her sister, Argyro, much younger. When leaving their birthplace, they took with them a small trunk, where they had put ecclesiastical utensils along with Saints’ relics in order to save them from the Turks’ sacrilege. From Chios, they took the boat to Piraeus.
Papa-Konstantis returned to his base and he was held as a hostage. Along with other priests, he was locked in a church and every once and a while, the Turks violently grabbed a few and took them to an unknown place. Papa-Konstantis and his fellows’ turn came and they realized that they were going to be killed. Bravely, he took advantage of an upheaval and made a desperate move to run away. Although he was chased, he managed to hide himself in a barrel full of water. When he came out of the barrel, his wet cowls did not only reveal his job but were also an obstacle to his walking. He didn’t hesitate to take them off and embark on a British boat. Thus, he saved himself wearing only his underwear pants!!!
Priestess Maria and her mother Ypatia, widow of Paraschos Kevgas, were at Smyrna’s pier, where they experienced tragic moments. In a tremendous upheaval the Minor Asians immigrants were desperately trying to embark on a ship. There were many cases where the English and the French acted violently so as to hinder them from embarking on warships. They were even cutting peoples’ hands. The two women, without any luggage, went aboard on a British ship and travelled to Piraeus. Immediately after her disembarkation, the elder lady, Ypatia, died and she was buried in an unknown place.
Zymari family, that is the Priest, the Priestess and their two daughters, settled in Agia Paraskevi, Attica. Their surname was changed from Zymari into Zymaraki. Papa-Konstantis made lots of charities and with the donations of many devouted Christians, he founded the church of Agia Paraskevi in the so-called area.
Anna’s Zymari – Zymaraki grandson
Vice-Admiral Dr. Stylianos Politis
Μια Μαρτυρία της Μικρασιατικής
Καταστροφής
Η οικογένεια Ζύμαρη ήταν Χιακής καταγωγής. Είχε μεταναστεύσει στην Κρήνη (Τσεσμέ) Μικράς Ασίας, ακριβώς απέναντι από την Χίο, πιθανόν από τον 18ο αιώνα λόγω εμπορικών δραστηριοτήτων. Αρχικά ήταν αλευρέμποροι, γι’ αυτό και πήραν αυτό το επώνυμο.
Ο Ιερέας Κωνσταντίνος Ζύμαρης (παπά-Κωσταντής), είχε γεννηθεί στην Κρήνη το 1868 και ιερουργούσε στον Ιερό Ναό του Αγίου Χαραλάμπους που σώζεται και σήμερα αλλά έχει μετατραπεί σε «πολιτιστικό κέντρο». Ο πατέρας του ήταν επίσης Ιερέας και λεγόταν Θεόδωρος.
Παραμονές της Καταστροφής ο Μητροπολίτης Κρήνης (που ήταν ο Καλλίνικος Λαμβρινίδες) , κάλεσε τους Ιερείς και τους έδωσε εντολή να μην τραπούν σε φυγή αλλά να παραμείνουν και να συμπαρασταθούν στο ποίμνιο τους. Ο παπά-Κωνσταντής συμμορφώθηκε με την εντολή του Μητροπολίτη, αλλά φρόντισε να φυγαδεύσει τις δύο κόρες που του είχαν απομείνει από τα τέσσερα παιδιά του. Την Άννα και την Αργυρώ. Ο μεγάλος του γιος ο Θεόδωρος φοιτητής της Ιατρικής στο Παρίσι, είχε πεθάνει από γρίπη και μια άλλη του κόρη η Ευτυχία, είχε πεθάνει και αυτή από άγνωστη για την εποχή αιτία.
Ένα βράδυ ο παπά-Κωνσταντής επιβίβασε τις δύο κόρες του σε βάρκα και τις πέρασε στη Χίο για να τις γλιτώσει από τους βιασμούς και το θάνατο. Ήδη είχαν αρχίσει οι ωμότητες. Οι Τούρκοι που μέχρι τότε ήταν οι καλοί τους γείτονες και συμβιούσαν ομαλά και αρμονικά, μόλις πήραν την εντολή «σφάξτε τους γκιαούρηδες» άλλαξαν ξαφνικά και άρχισαν τις λεηλασίες τις σφαγές και τους βιασμούς. Όταν μάλιστα έβλεπαν έγκυο, της έσχιζαν την κοιλία και πεταγόταν έξω το παιδί! Η Άννα ήταν τότε περίπου 20 χρονών και η αδελφή της Αργυρώ αρκετά μικρότερη. Εγκαταλείποντας την γενέτειρα τους πήρανε μαζί τους ένα μικρό μπαουλάκι, στο οποίο τοποθέτησαν τα ιερά σκεύη της εκκλησίας καθώς και μια θήκη με λείψανα Αγίων, για να τα διασώσουν από τη βεβήλωση των Τούρκων. Μετά τη Χίο οι δύο κόρες πέρασαν με πλοίο στον Πειραιά.
Ο Ιερέας επέστρεψε στην έδρα του όπου συνελήφθη όμηρος. Μαζί με άλλους ιερείς τον έκλεισαν σε μια εκκλησία από όπου κάθε λίγο οι Τούρκοι έμπαιναν και άρπαζαν καμπόσους και κάπου τους πήγαιναν τραβώντας τους βάναυσα. Κάποια στιγμή έτσι άρπαξαν και τον παπά-Κωνσταντή μαζί με άλλους. Όλοι τους κατάλαβαν ότι τους πήγαιναν κάπου για να τους σκοτώσουν. Ο παπά-Κωσταντής έκανε μια απελπισμένη κίνηση, Επωφελήθηκε μιας αναταραχής και το έσκασε. Καταδιώχθηκε αλλά κατάφερε να κρυφθεί μέσα σε ένα βαρέλι με νερό. Όταν βγήκε από το βαρέλι τα μουσκεμένα ράσα του όχι μόνο πρόδιδαν την ιδιότητα του αλλά και τον εμπόδιζαν να τρέξει. Γι' αυτό και τα έβγαλε. Τελικά πρόλαβε και επιβιβάσθηκε σε Βρετανικό πλοίο και διασώθηκε με τα σώβρακα!
Η πρεσβυτέρα Μαρία μαζί με την μητέρα της Υπατία χήρα Παράσχου Κεβγά ήταν στην προκυμαία της Σμύρνης, όπου έζησαν τραγικές στιγμές. Μέσα σε ένα τρελό πανικό, οι Μικρασιάτες πρόσφυγες προσπαθούσαν να διαφύγουν με τα πλοία που ήταν εκεί. Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι πολλές φορές προσπαθώντας να αποτρέψουν την επιβίβαση προσφύγων σε πολεμικά πλοία τους, άρχισαν να προβαίνουν σε βίαιες πράξεις. Έφθασαν μάλιστα στο σημείο να κόβουν και χέρια! Οι δύο γυναίκες χωρίς να μπορέσουν να πάρουν καμμία αποσκευή κατέφυγαν τελικά σε Βρετανικό πλοίο και βγήκαν στον Πειραιά. Εκεί πέθανε αμέσως μετά την αποβίβαση η ηλικιωμένη Υπατία και ετάφη σε άγνωστο σημείο.
Η οικογένεια Ζύμαρη, δηλαδή ο Ιερέας, η πρεσβυτέρα και οι δύο τους κόρες εγκαταστάθηκαν στην Αγία Παρασκευή Αττικής. Το επώνυμο τροποποιήθηκε και από Ζύμαρη έγινε Ζυμαράκη. Ο παπά-Κωνσταντής ανέπτυξε ένα σημαντικό φιλανθρωπικό έργο και με τη συνεισφορά ευσεβών Χριστιανών, είναι ο κτήτωρ της εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής στο ομώνυμο προάστιο.
Ο εγγονός της Άννας Ζύμαρη-Ζυμαράκη
Αντιναύαρχος ε.α. Δρ. Στυλιανός Πολίτης
