Έλληνες του Πόντου και Γενοκτονία –Επιστολή προς τα Αξιώτιμα
Μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Αξιώτιμα Μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου-
Αγαπητοί Κύριοι και Κυρίες,
Μού προκαλεί πόνο βαθύ το γεγονός ότι η Ελλάδα θα επρόκειτο να
λάβει υπ΄όψιν της να συμβάλλει μέρος στην άρνηση της
γενοκτονίας Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Έχω απομνημονεύση της
μητέρας την αφηγητική έκδοχη στο βιβλίο «Ούτε Καν το Όνομά μου»
για τις πορείες θανάτου πού άντεξε η ίδια και οι 3,000 κάτοικοι
τών Ποντιακών Ελληνικών χωριών τού Αγίου Αντωνίου πλησίον της
Μαύρης Θάλασσας, οι οποίες πορείες την πήραν από όλους και όσα
γνώριζε καί αγαπούσε, ακόμη και στο τέλος το ίδιο της το όνομα.
Βάδιζαν για επτά με οκτώ μήνες πάνω από τα απότομα βόρεια βουνά
και πέραν από τις έρημες νότιες πεδιάδες, βλέποντας οικείους
και γείτονες να πεθαίνουν στο δρόμο από αρρώστεις πείνα και την
όλη κατάστσαη του κινδύνου. Η μητέρα μου στην ηλικία δέκα ετών
κράτησε την τρίαχρονη αδελφή της στα χέρια της σαν πήρε την
τελευταία της αναπνοή. Φτάνοντας στη ηλικία δέκα ετών η μητέρα
μου ορφανεύτηκε και την μεταχειρίστηκαν σαν σκλάβα.
Τή 8 Μαρτίου 2001, η μητέρα μου Σάνο (Ευθυμία) Χαλό θα τιμηθεί
από τον Κυβερνήτη της Πολιτείας Νέα Υόρκη, τον κο Γεώργιο
Πατάκη, με την παραλαβή τιμιτικού Βραβείου Αριστείας προς τιμή
του Μηνός Ιστορίας Γυναικών, «Εορτάζοντας Γυναίκες με Θάρρος
και Όραση». Το διαφημιστικό του Κυβερνήτη επιδεικνύει ότι
πλήρως αναγνωρίζει την σφαγή και εξορία 3 εκατομμυρίων
Χριστιανών μειονοτήτων από την Τουρκία ώς γενοκτονία: Έλληνες,
Αρμἐνιοι και Ασσύριοι, μεταξύ το 1915-23. Μία γενοκτονία που
έφερε σε απότομο τέλος την ιστορία 3,000 χρόνων αυτών των
iστορικών Χριστιανών στην Μικρά Ασία. (εσωκλείεται το
διαφημιστικό της Εορτής).
Όπως επιβεβαίωσε ο Κυβερνήτης Πατάκης, «Οι περισσότεροι
άνθρωποι καλής θελήσεως γνωρίζουν περί της Αρμενικής
Γενοκτονίας του 1915-23 των 1.5 εκατομμυρίων Αρμενίων» μί
απράξη που μετέπειτα ενεθάρρυνε την εξοντωτική πολιτική των
Ναζί της Γερμανίας μόλις δύο δεκαετίες αργότερα. Αλλά πρό
της ιστορικής αναγνωρίσεως της Γενοκτονίας των Ελλήνων του
Πόντου από την Ελλάδα το 1994, ο κόσμος είχε ξεχάσει ότι
Έλληνες υπήρχαν στη Μικρά Ασία. Η γενοκτονία των Ασσυρίων
ακόμη δεν γνωρίζεται. Μπορεί να υπάρξει αμφιβολία ότι η
αποτελεσματική εκρίζωση από την συλλογική μνήμη του κόσμου
περεί της γενοκτονίας 1.5 εκατομμυρίων Ελλήνων και Ασσυρίων
στη Τουρκία επίσης οδήγησε στου Χίτλερ βδελυρή πολιτική
εξόντωσης και προπαγάνδας?
Η αρχηγία της Ελλάδας στην τακτοποίηση των σχέσεων με την
Τουρκία είναι μία ιστορική πρωτοβουλία, μία μαρτυρία στην
προοδευτική όραση, των ιδανικών και του πολιτισμού για τα
οποία ο Ελληνικός λαός τόσο φημίζεται. Αλλά αν η Ελλάδα
αποσύρει την λέξη Γενοκτονία, αυτό θα στέιλει ένα δυνατό
και καθαρό μήνυμα, όχι μόνο στην κυβέρνηση της Τουρκία αλλά
και σε όλο το κόσμο, ότι η Ελλάδα θεωρεί την μνήμη του ιδίου
της λαόυ ασυνεπής, τους Έλληνες θύματα και επιζώντες της
γενοκτονίας του 1914-23 . Σε επέκταση, στέλνει επίσης μήνυμα
ότι όλες οι γενοκτονίες διαψευθούν, και να ξεχαστούν, έτσι
προετοιμάζοντας το έδαφος για μελλοντικές γενοκτονίες.
Μία τοιαύτη παραχώριση δεν μπορεί παρά να ενθαρρύνει
περιπλέον αιτήσεις για παράλογες παραχωρίσεις, αν όχι τώρα,
τότε αργότερα,για την δημιουργία μιας σχέσεως που βασίζεται
στην καταπιεστική βία, στην παραβίαση διεθνούς δικαίου.
Τελικά, η άρνηση της iδίας ιστορίας είναι σαν να φυτεύεται
μια βαλανιδιά στης ερήμου την μεταλλάκτική άμμο
Μένοντας σταθερή στο σημαντικό αυτό ζήτημα, η Ελλάδα θα
προσθέσει το όνομά της στον κατάλογο κρατών που αυξάνεται
αθημερινώς και τα οποία κράτη θέλουν τελικά να βοηθήσουν
την Τουρκία να συμβιβαστεί με το παρελθόν της, ώστε να
μπορεί να κοιτά προς το μέλλον της.
Μεθ΄εκτίμηση.
Θέα Χαλό
Συγγραφεάς «Ούτε Καν το Όνομά μου»
Πόλη της Νέας Υόρκης, Η.Π.Α.
Υπεβλήθη τη 5η Μαρτίου 2001.
Honorable Members of Greek Parliament:
Dear Madams and Sirs:
It distresses me deeply that Greece would consider becoming a
party to the denial of the genocide of the Greeks of Asia
Minor. I have memorialized my mother's own story in "Not Even
My Name" of the forced death march that she and the 3,000
inhabitants of the Pontic Greek villages of Ayios Antonios
near the Black Sea endured that took from her everyone and
everything she had ever held dear, finally even her name. They
marched for seven to eight months over the rugged mountains of
the North and through the desert-like plains of the South,
watching family and neighbors die on the road from disease
starvation and exposure. My mother at age ten held her three
year old sister in her arms as she drew her last breath. By
the age of ten my mother was orphaned and being treated as a
slave.
On March 8, 2001 my mother, Sano ŒThemia¹ Halo will be honored
by the Governor of the State of New York, George Pataki, as a
recipient of this year¹s Award of Excellence in honor of
Women¹s History Month, "Celebrating Women of Courage and Vision.
" Governor Pataki¹s press release demonstrates that he fully
recognizes the slaughter and exile of the 3 million Christian
minorities of Turkey: Greeks, Armenians, and Assyrians, between
1915-23, as genocide; a genocide that brought to an abrupt and
brutal end the 3,000 year history of these historic Christians
in Asia Minor. (press release attached)
As Governor Pataki affirmed, "Most people of good will are
familiar with the Armenian Genocide of 1915-23 Š[of] 1.5
million Armenians" that encouraged Nazi Germany¹s policy of
extermination just two decades later. But until Greece¹s
historic recognition in 1994 of the genocide of the Hellenes of
Pontos, the world had forgotten that the Greeks of Asia Minor
had ever existed. The genocide of the Assyrians is still not
known. Can there be any doubt that the effective eradication
from the world¹s collective memory of the genocide of 1.5
million Greeks and Assyrians of Turkey also led to Hitler¹s
heinous policies of extermination and propaganda?
Greece's leadership in the normalization of relations with
Turkey is a historic initiative; a testament to the progressive
vision, ideals, and civilization for which the Greek people
have long been known. But Greece¹s removal of the word Genocide
¹ will send a loud and clear message, not only to the Turkish
government but to the world, that Greece regards the dignity
and memory of its own people: the Greek victims and survivors
of the genocide of 1914-23, to be inconsequential. By extension
it sends the message that all genocides can be denied and
forgotten, paving the way for future genocides. Such a
concession can only encourage further demands for unreasonable
concessions, if not now, then later, for building a
relationship based on coercion, breach of international law,
and the denial of one¹s history is like planting an oak tree
in the desert¹s shifting sands.
By standing firm on this important issue, Greece will add its
name to the growing list of countries that are ultimately
helping Turkey come to terms with its past, so it can look to
its future.
Very truly yours,
Thea Halo
Author of Not Even My Name
New York City, USA
_________________
FOR IMMEDIATE RELEASE:
GOVERNOR PATAKI HONORS SUBJECT OF PONTIAN GENOCIDE MEMOIR
Governor's Award of Excellence To Be Given
During Women's History Month Celebration
Governor George E. Pataki announced today that one of the
six recipients of his 2001 Women's History Month "Award of
Excellence" is a 90-year-old woman who is the subject of a
memoir detailing the tragedy of the Pontian Genocide.
The awards are scheduled to be given during an upcoming Women's
History Month Celebration at which 100 distinguished women
will be present.
Sano "Themia" Halo, whose life was documented by her daughter
Thea Halo in the book "Not Even My Name," will be present to
receive the award. At the age of 10, Mrs. Halo and 700,000
Pontic Greeks, who lived in communities along northern Turkey
near the Black Sea for three millennia, endured immeasurable
cruelty during a Turkish Government-sanctioned campaign to
displace them. An estimated 300,000 Pontic Greeks died while
being forcibly marched without provisions across the
Anatolian plains to the Syrian border. The estimated 400,000
who survived were exiled from Turkey and today they and their
descendants live throughout the Greek diaspora.
For example, as many as 40,000 Pontic Greeks live among the
many more Greeks in Astoria, Queens County.
Most people of good will are familiar with the Armenian
Genocide of 1915-23, which resulted in the deaths of an
estimated 1.5 million Armenians by forces of the Turkish
Government. The details of Mrs. Halo's life in her daughter's
book, however, add to our growing knowledge of the Pontian
Genocide, which occurred concurrently. "Not Even My Name" is
one of the few English-language accounts of the Pontian
Genocide and it is among the most thorough. Thus, Mrs. Halo's
story of survival and resettlement in New York City adds
greatly to our understanding of the Pontian Genocide and its
effects on immigration.
"The Turkish perpetrators of genocide in Asia Minor were
notably brutal when executing their campaign to displace
Greeks, Armenians and Assyrians from their ancestral lands.
Sano's touching story of perseverance, triumph and healing
serves as an inspiration for all who face adversity, and makes an
important contribution to the treasury of works that clarify
our understanding of this dark chapter in history," said
Governor Pataki.
The month of March is traditionally observed as Women's History
Month throughout the Nation. This year's theme, "Celebrating
Women of Courage and Vision," underscores the wealth of
character and strength found among American women of all
occupations and at all levels of society. Under Governor
Pataki's leadership, part of the State of New York's own
celebration of Women's History Month includes the holding of
an annual ceremony at which the achievements of women like Mrs.
Halo are recognized.
Over 100 award recipients, former award recipients and their
guests are expected. This year's ceremony will take place on
Thursday, March 8th at 2:30 p.m. in the Governor's New York
City Office, located at 633 Third Avenue, 38th Floor.
Hellenes of Pontos and genocide/Letter to the Honorable Members of Greek Parliament
Mon, 5 Mar 2001 21:56:34 -0500
