Λίγες ώρες πριν από το συλλαλητήριο, ο μουσουλμάνος φοιτητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, που καταγόταν από την Κομοτηνή, Οκτάι Εγκίν παρέδωσε μια βόμβα στον φύλακα του Τουρκικού Προξενείου Θεσσαλονίκης Μεχ μέτ Χασάνογλου. Η βόμβα που τοποθετήθηκε από τον τελευταίο στον κοινό κήπο που βρίσκεται το Τουρκικό Προξενείο και ένα σπίτι στο οποίο οι
Τούρκοι θεωρούν πως γεννήθηκε ο Κεμάλ Ατατούρκ, δεν προκάλεσε βέβαια καμιά ζημιά πέρα απ' τα τζάμια μερικών παραθύρων που έσπασαν. Αλλά αυτό δεν είχε καμιά σημασία. Το σχέδιο που οργανώθηκε από το επίσημο Τουρκικό Κράτος δεν ήθελε την καταστροφή αυτού του σπιτιού.
     Ήθελε μόνο την αφορμή. Όπως κι έγινε: Δύο Τουρκικές εφημερίδες είχαν ετοιμάσει έκτακτες εκδόσεις με προετοιμασμένα κείμενα ραπληροφόρησης.      «Έλληνες τρομοκράτες κατέστρεψαν το πατρικό σπίτι του Ατατούρκ στην Θεσσαλονίκη!» έγραφε η «Ισταμπούλ
Εξπρές», στην έκτακτη απογευματινή της έκδοση της 6ης Σεπτεμβρίου 1955 και δημοσίευσε φωτογραφίες που ήταν παραποιημένες.
     Τις φωτογραφίες αυτές, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, ζήτησε από τον φωτογράφο Κυριακίδη η σύζυγος του Γενικού Προξένου της Τουρκίας που βρισκόταν στα εγκαίνια της 20ής Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης στις 3 Σεπτεμβρίου 1955. Ήθελε, όπως είπε, ως ανάμνηση της επίσκεψής της, φωτογραφίες του «σπιτιού» του Κεμάλ Ατατούρκ, γιατί έφευγε την επόμενη για την Κωνσταντινούπολη.
     Αυτές τις φωτογραφίες χρησιμοποίησαν, παραποιημένες φυσικά, οι έκτακτες εκδόσεις των 2 Τουρκικών εφημερίδων το βράδυ της 6ης Σεπτεμβρίου 1955.
     «Καταστράφηκε ολοσχερώς το σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ», ήταν τα μηνύματα που περνούσαν.
     Οι έκτακτες εκδόσεις των δύο εφημερίδων που κυκλοφόρησαν την ώρα του συλλαλητηρίου ήταν το σύνθημα.
Οι πέντε μεγάλοι δρόμοι που οδηγούσαν στην πλατεία Ταξίμ γέμισαν ξαφνικά με ένα μαινόμενο όχλο οπλισμένο
με τσεκούρια, φτυάρια, ρόπαλα, σκεπάρνια, σφυριά και σιδερένιους λοστούς που φώναζε «Kahrolsun giavourlar!"
(Ανάθεμα στους γκιαούρηδες!) και «Yikin, kirin, giavourdur!"
(Σπάστε, γκρεμίστε είναι γκιαούρης!).
     Η Αστυνομία και οι Κρατικές δυνάμεις καταστολής υποτίθεται ότι αιφνιδιάστηκαν. Δεν πήραν καμμιά απολύτως εντολή να επιβάλουν την τάξη και περιορίστηκαν σε μια απαθή παρακολούθηση των γεγονότων.
     Όταν μαζεύτηκαν 50.000 περίπου άτομα, αλαλάζοντος όχλου, μπήκε σε εφαρμογή η επόμενη φάση του σχεδίου:
Καταστροφή όλων των ελληνικών περιουσιών και βεβήλωση όλων των Ιερών και Οσίων του Ελληνισμού της Πόλης. Οι οδηγίες που είχαν δοθεί ήταν να μη μείνει τίποτα όρθιο.
     Ακολούθησαν ώρες πραγματικής κόλασης.
     Ένα μέρος του όχλου κινήθηκε στo Istiklal Caddesi, το περίφημο Πέρα, που στο ένα χιλιόμετρο της διαδρομής του είχε, σαν το πιο φημισμένο εμπορικό κέντρο της Πόλης, 700 περίπου μαγαζιά που το συντριπτικό τους ποσοστό ανήκε σε Έλληνες.
     Το πρώτο κατάστημα που δέχθηκε επίθεση ήταν το καφενείο "Επτάλοφος" στην Πλατεία Ταξίμ. Ο όχλος εισέβαλε στο καφενείο σαν αγέλη μαινόμενων ταύρων και ισοπέδωσε τα πάντα: τζάμια, τραπέζια, καρέκλες, μπουφέδες, ποτήρια, φλυντζάνια.
     Στην συνέχεια δέχτηκε επίθεση ένα κατάστημα υφασμάτων ελληνικής ιδιοκτησίας.

43-44