Home

Introduction
In English
In Greek

The Founding of EKA and its history to the end of the 19th Century
In English
In Greek

EKA in the 20th century
In English
In Greek

EKA today
In English
In Greek

Past Presidents and Committee members of EKA
In English
In Greek

The Alexander the Great Centre of Post-Graduate Studies and Research

Back to Alexandria Home Page

1843-1854 Ακόμα και πριν απ' την επίσημη ίδρυση της Ε.Κ.Α., το 1843,η μικρή παροικία της Αλεξάνδρειας συντηρούσε σχολείο και νοσοκομείο. Με την ίδρυση της κοινότητας, που τότε ονομάστηκε «Ελληνο-Αιγυπτιακή Κοινότης», διαμορφώθηκε ο πρώτος και βασικός στόχος, να αποκτηθούν πλήρη και σύγχρονα σχολεία, εκκλησίες και νοσοκομεία για την εξυπηρέτηση του Ελληνισμού της Αλεξάνδρειας.

Πρωταγωνιστής και σπουδαιότερος χορηγός του τριπλού αυτού οραματισμού υπήρξε ο Μιχαήλ Τοσίτσας, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια, που έγινε κι ο πρώτος πρόεδρος της Ε.Κ.Α. Ο Τοσίτσας, κατά γενική εκτίμηση, θεωρείται ο πατέρας του Ελληνισμού της Αιγύπτου.

Το 1847, ο Τοσίτσας δώρισε το οικόπεδο για να κτιστεί η πρώτη κοινοτική εκκλησία, η «Εκκλησία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου» που λειτούργησε για πρώτη φορά το 1856 και εξακολουθεί να λειτουργεί μέχρι σήμερα. Σ' αυτή την εκκλησία ενθρονίστηκε, τον Μάρτιο του 1977,ο Μακαριότατος Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, Πέτρος ο VII.

Το 1854 διακόπηκαν οι διπλωματικές σχέσεις Ελλάδος και Τουρκίας, εξ αιτίας της ελληνικής στάσης στον ρωσο-τουρκικό πόλεμο που είχε ξεσπάσει το 1853.Ο Τοσίτσας και πολλοί άλλοι Έλληνες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Αίγυπτο.

1854-1857 Ο Μιχαήλ Τοσίτσας χρηματοδότησε το πρώτο ελληνικό κοινοτικό σχολείο, που έλαβε και το όνομά του. Εγκαινιάστηκε το 1854 απ' τον Στέφανο Τζιτζίνια, τον πρόεδρο της κοινότητας που διαδέχθηκε τον Τοσίτσα.

Το σχολείο λειτούργησε για 114 χρόνια, πριν κλείσει το 1968.Το κτήριο στεγάζει τώρα το «Ελληνικό Ορθόδοξο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής».

Όσο άνθιζαν τα οικονομικά της Ε.Κ.Α., τόσο απλώνονταν οι δραστηριότητές της και οι φιλανθρωπικές της δημιουργίες. Έγινε παράδειγμα προς μίμηση απ' τις άλλες ελληνικές κοινότητες της Αιγύπτου, αλλά και της Μέσης Ανατολής και κατόπιν της Αφρικής.

1857-1885 Στο διάστημα αυτό, οι πρόεδροι που επακολούθησαν είναι ο Δημήτριος Ρίζος (1857-1862),Κωνσταντίνος Χαραλάμπης (1862-1863), Σοφοκλής Κωνσταντινίδης (1863-1871) και Θεόδωρος Ράλλης (1871-1885).Όλοι τους φρόντισαν να εξακολουθήσουν τις φιλανθρωπικές δραστηριότητες της κοινότητας. Ένα απ' τα μεγάλα έργα της εποχής ήταν η ίδρυση του νέου νοσοκομείου του Αγίου Σωφρονίου. Το νοσοκομείο αυτό συνδέθηκε πολύ με τον ελληνισμό της Αλεξάνδρειας. Σ' αυτό ο γερμανός R. KOCH ,με τη βοήθεια των Ελλήνων ιατρών Καρτούλη και Βαλασόπουλου, απομόνωσε τον ιό της χολέρας, κατά την επιδημία που ξέσπασε το 1883,και οδήγησε στην παρασκευή εμβολίου κατά της ασθένειας. Σ' αυτό το νοσοκομείο ξεψύχησε ο Κωνσταντίνος Καβάφης το 1933.

1885-1899 Το 1885 την προεδρία της κοινότητας ανέλαβε ο Γεώργιος Αβέρωφ ,ο οποίος μαζί με τους επίσης ευεργέτες Κ. και Γ. Ζερβουδάκη, Κ. Σαλβάγο και Εμμ. Μπενάκη, εξακολούθησε τα μεγάλα φιλανθρωπικά έργα.

Το 1878; ιδρύθηκε το κοινοτικό γυμνάσιο. Ονομάστηκε «Αβερώφειο Γυμνάσιο» και εξακολουθεί να λειτουργεί μέχρι σήμερα.

Για να ικανοποιηθούν τα ελληνόπαιδα της Αλεξάνδρειας, που ο αριθμός τους μεγάλωνε δραματικά, η Ε.Κ.Α. ίδρυσε το «Αβερώφειο Παρθεναγωγείο». Το ίδρυμα λειτούργησε και εξυπηρέτησε τρεις γενεές τα Ελληνόπουλα της Αλεξάνδρειας. Το 1963 το σχολείο και η αυλή του προσφέρθηκαν στο ελληνικό κράτος για να γίνουν το «Ελληνικό εμπορικό επιμελητήριο και κέντρο Εκθέσεων».

Ο Αβέρωφ είναι και εθνικός ευεργέτης. Το Μετσόβειο Πολυτεχνείο, που ξεκίνησαν με χρήματά τους οι Αλεξανδρινοί Τοσίτσας και Στουρνάρας, αποπερατώθηκε απ' τον Αβέρωφ. Ο Αβέρωφ είναι επίσης υπεύθυνος για την δημιουργία της Σχολής των Ευελπίδων, τις φυλακές των ανηλίκων στην Αθήνα και την αγροτική σχολή στη Λάρισα. Δώρισε μεγάλα ποσά και οικόπεδα στον Δήμο Μετσόβου και επιχορήγησε το «Ωδείον Αθηνών».Δώρισε επίσης ένα εκατομμύριο δραχμές για την ανακατασκευή του Παναθηναϊκού σταδίου. Σε προσωπικές του προσφορές οφείλεται η αγορά του θρυλικού καταδρομικού και ναυαρχίδας του ελληνικού στόλου «ΑΒΕΡΩΦ», που τιμήθηκε με το όνομά του και αυτό, με τη σειρά του, τον τίμησε στην ιστορία της Ελλάδας.

Οι αρχές του 20ου αιώνα βρήκαν τον ελληνισμό της Αλεξάνδρειας να αριθμεί γύρω στις 150.000 και το επίπεδο της ζωής τους πολύ ανώτερο απ' αυτό που επικρατούσε στην Ελλάδα.

Next